Kullanma Talimatı | Nedir Ne İçin Kullanılır |
Nasıl Kullanılır | Yan Etkileri |
Eş Değerleri | Dikkat Edilmesi Gerekenler |
Kısa Ürün Bilgisi | Prospektus |
ZOVİRAXtm 250 mg flakon
Etkin madde:
Her bir flakon;
Sodyum tuzu halinde 250 mg asiklovir içerir.
Sodyum iyonu (sodyum hidroksit içerisindeki).............26 mg
Diğer yardımcı maddeler için 6.1e bakınız
Yardımcı maddeler için 6.1.e bakınız.
Flakon
Beyaz-kırık beyaz renkte, liyofilize edilmiş bir toz
Bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda Herpes simplex
enfeksiyonları: ZOVİRAX bağışıklık sistemi bozulmuş kişilerde ve bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda ilk ve tekrarlayan deri ve mukozal herpes simplex (HSV1 ve HSV2)
tedavisinde endikedir.
Genital herpes ile ilk enfeksiyonda: ZOVİRAX bağışıklık sistemi sağlam hastalarda şiddetli ilk genital herpes epizodu tedavisinde endikedir.
Herpes simplex
ensefaliti: ZOVİRAX Herpes simplex
ensefaliti tedavisinde endikedir.
Varicella zoster
virüsünün neden olduğu santral sinir sistemi enfeksiyonları: ZOVİRAX
Varicella zoster
virüsünün neden olduğu santral sinir sistemi enfeksiyonlarının tedavisinde endikedir.
Neonatal Herpes simplex
virüs enfeksiyonu: ZOVİRAX neonatal herpes enfeksiyonlarının tedavisinde endikedir.
Bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda Varicella zoster
enfeksiyonları: ZOVİRAX bağışıklık sistemi bozulmuş kişilerde ve bağışıklığı baskılanmış hastalarda Herpes zoster
(zona) enfeksiyonlarının tedavisinde endikedir.
Erişkinlerde:
ZOVİRAX, Herpes simplex
(Herpes ensefaliti dışında) veya Varicella zoster
enfeksiyonu bulunan hastalara 8 saatte bir, 5 mg/kg dozunda verilmelidir. Varicella zoster
enfeksiyonlu bağışıklığı baskılanmış hastalara ya da herpes ensefaliti olan hastalara, böbrek fonksiyon bozukluğu olmaması kaydıyla, ZOVİRAX 8 saatte bir 10 mg/kg dozunda verilmelidir. Varicella zoster
virüsünün neden olduğu santral sinir sistemi enfeksiyonu bulunan hastalara 1500 mg/m2 / gün dozunda verilmelidir.
Kemik iliği transplant alıcılarında CMV
profilaksisi için 500 mg/m Z0VİRAX intravenöz olarak yaklaşık 8 saatlik aralarla günde 3 kez verilmelidir. Kemik iliği transplant alıcılarında önerilen tedavi süresi transplant öncesi 5 günden transplant sonrası 30 güne kadardır.
Z0VİRAX ile tedavi kürü genellikle 5 gün sürer; fakat bu süre, hastanın durumuna ve tedaviye yanıtına göre ayarlanabilir. Herpes ensefaliti ve yenidoğan herpes enfeksiyonlarında, tedavi genellikle 10 gün sürer. Z0VİRAXın profilaktik olarak kullanılma süresi, riskli devrenin süresine göre belirlenir.
Uygulama şekli:
Z0VİRAXın gerekli dozu 1 saat kadarlık bir sürede yavaş intravenöz infüzyon şeklinde uygulanmalıdır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Böbrek fonksiyon bozukluğu bulunan hastalarda Z0VİRAX dikkatle uygulanmalıdır. Yeterli hidratasyon sağlanmalıdır.
Doza ilişkin uyarlamalar aşağıda verilmiştir:
Kreatinin klerensi Doz.
25-50 ml/dak Yukarıda önerilen doz (5 ya da 10 mg/kg)
12 saatte bir verilmelidir.
10-25 ml/dak Yukarıda önerilen doz (5 ya da 10 mg/kg)
24 saatte bir verilmelidir.
0 (anürik)-10 ml/dak Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan
hastalarda yukarıda önerilen doz
(5 ya da 10 mg/kg) yarıya indirilmeli ve 24 saatte bir
uygulanmalıdır.
Hemodiyaliz uygulanan hastalarda, yukarıda önerilen doz (5 ya da 10 mg/kg) yarıya indirilmeli ve 24 saatte bir ve diyaliz sonrası uygulanmalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
3 ay ile 12 yaş arasındaki çocuklarda Z0VİRAX dozu vücut yüzeyi alanına göre hesaplanır.
Herpes simplex
(Herpes ensefaliti dışında) ya da Varicella zoster
enfeksiyonu olan çocuklara 8 saatte bir 250 mg/m vücut yüzeyi dozunda Z0VİRAX uygulanmalıdır. Varicella Zoster enfeksiyonlu bağışıklığı baskılanmış çocuklara, ya da herpes ensefaliti olan çocuklara, ya da Varicella zoster
virüsünün neden olduğu santral sinir sistemi enfeksiyonu olan çocuklara eğer herhangi bir böbrek işlev bozukluğu yoksa 8 saatte bir 500 mg/m2 vücut yüzeyi dozunda Z0VİRAX uygulanmalıdır. Böbrek fonksiyon bozukluğu bulunan çocuklarda doz bozukluğun derecesine göre uygun bir şekilde ayarlanmalıdır. Sınırlı verilere göre 2 yaş üzerinde, kemik iliği nakli yapılmış çocuklarda CMV
enfeksiyon profilaksisinde yetişkin dozu verilmelidir.
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlılarda vücut toplam asiklovir klerensi, kreatinin klerensine paralel olarak azalır. Kreatinin klerensi azalmış olan yaşlı hastalarda doz azaltılmasına özellikle dikkat edilmelidir (bkz. böbrek yetmezliğinde doz).
Yeterli hidratasyon sağlanmalıdır.
Diğer:
Yeni doğanlar: Yeni doğanlar ve 3 aydan küçük bebeklerde Z0VİRAX dozu vücut ağırlığına göre hesaplanır. Herpes simplex
enfeksiyonu olan yeni doğanlara Z0VİRAX her 8 saatte bir 10 mg/kg vücut ağırlığı dozunda uygulanmalıdır. Tedavi süresi 10 gündür.
Obez hastalar:
Yaşlı hastalar ve böbrek bozukluğu olan hastalarda kullanım
Tüm hastalar özellikle aktif lezyonları mevcut olduğunda, potansiyel olarak virüs bulaştırmalarının önlenmesi konusunda uyarılmalıdır.
Yüksek dozlarda (herpes ensefalitinde olduğu gibi) Z0VİRAX uygulanan hastalarda, özellikle dehidrate olanlarda ya da herhangi bir böbrek bozukluğu bulunanlarda, böbrek fonksiyonlarına özel dikkat gösterilmelidir. Z0VİRAX hazırlandığında pHı yaklaşık 11 olduğundan, ağızdan uygulanmamalıdır.
Önemli bir etkileşim belirlenmemiştir.
Asiklovir aktif renal tübüler sekresyon ile değişmeden idrarla atılır. Bu mekanizma ile yarışan ve asiklovir ile birlikte verilen herhangi bir ilaç asiklovir plazma konsantrasyonlarını artırabilir.
Probenesid ve simetidin bu mekanizma ile asiklovirin plazma konsantrasyon zaman eğrisinin altında kalan alanı artırır ve renal klerensini azaltır. Ancak asiklovir geniş bir terapötik indekse sahip olduğu için herhangi bir doz ayarlamasına gerek kalmaz.
İntravenöz Z0VİRAX alan hastalarda aynı zamanda, eliminasyon için asiklovir ile yarışan ilaçlar da kullanılacaksa, her iki ilacın veya metabolitlerinin plazma değerleri yükselebileceğinden uygulama sırasında dikkatli olunmalıdır. Asiklovir; transplant hastalarında immun supresan olarak kullanılan yüksek doz mikofenolat ile birlikte kullanıldığında, mikofenolatın inaktif metabolitinin ve asiklovirin plazma konsantrasyon zaman eğrisi altında kalan alan artar.
Renal fizyolojiyi etkileyen ilaçlarla beraber (siklosporin, takrolimus) Z0VİRAX kullanılırken (renal fonksiyonlarda olabilecek değişiklikler için hasta monitorize edilerek) dikkatli olmak gereklidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Veri yoktur.
Pediyatrik popülasyon:
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: B
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Sınırlı sayıdaki gebelikte maruz kalma olgularına ilişkin veriler, asiklovirin gebelik üzerinde ya da fetusun/yeni doğan çocuğun sağlığı üzerinde advers etkileri olduğunu göstermemektedir. Bugüne kadar herhangi önemli bir epidemiyolojik veri elde edilmemiştir.
Hayvanlar üzerinde yapılan calışmalar, gebelik /embriyonal / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. kısım 5.3).
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.
Gebelik dönemi
Asiklovir pazara çıktıktan sonra herhangi bir asiklovir formülasyonu kullanan bayanlarda gelişen gebelikler, gebelik kayıtları halinde dökümente edilmiştir. Bu kayıtlardan elde edilen bulgular, tüm popülasyon ile asiklovir kullanan hastalarda görülen doğum kusurları sayısı karşılaştırıldığında bir artış olmadığını göstermiştir ve herhangi bir doğum kusuru genel bir neden öne sürmek için daha önce rastlanmamış bir özellik veya tutarlı bir patern göstermemiştir.
Asiklovirin kullanımı ancak potansiyel yararların bilinmeyen muhtemel risklere ağır bastığı durumlarda düşünülmelidir.
Laktasyon dönemi
200 mg asiklovirin günde 5 kez oral uygulanmasını takiben asiklovir anne sütünde bu dozda ulaşılan plazma düzeylerinin 0.6-4.1 katı konsantrasyonlarda saptanmıştır. Bu düzeyler anne sütü ile beslenen bebeklerin 0.3 mg/kg/güne kadar asiklovir dozuna maruz kalmaları ihtimalini gösterir. Bu nedenle emziren anneye Z0VİRAX uygulanırken dikkatli olunması önerilir.
Üreme yeteneği/ Fertilite
Advers olaylar ile ilişkili aşağıdaki sıklık kategorileri tahminidir. Çoğu olay için insidans ile ilgili uygun veriler mevcut değildir. İlaveten, advers olay insidansı endikasyona bağlı olarak değişiklik gösterebilir.
Çok yaygın >1/10 Yaygın >1/100 ve < 1/10 Yaygın olmayan >1.000 ve < 1/100 Seyrek >1/10.000 ve < 1/1.000 Çok seyrek < 1/10.000.
Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Hematolojik bulgularda düşüş (Anemi, lökopeni, trombositopeni).
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Çok seyrek: Anafilaksi
Psikiyatrik hastalıklar
Çok seyrek: Halüsinasyonlar, psikotik sendromlar, ajitasyon, konfüzyon Sinir sistemi hastalıkları
Çok seyrek: Baş ağrısı, sersemlik, tremor, ataksi, dizartri, konvülziyonlar, somnolans, ensefalopati, koma
Vasküler hastalıklar
Yaygın: Flebit
Solunum sistemi hastalıkları
Çok seyrek: Dispne
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Bulantı, kusma,
Çok seyrek: Diyare, abdominal ağrı
Hepato-bilier hastalıklar
Yaygın: Karaciğer ile ilişkili enzimlerde geçici artışlar Çok seyrek: Bilirubinde geçici artışlar, hepatit, sarılık
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Kaşıntı, ürtiker, döküntü (fotosensivite dahil)
Çok seyrek: Anjiyoödem
Böbrek ve idrar hastalıkları
Yaygın: Kan üre ve kreatininde yükselme
Kan üre ve kreatinin seviyelerinde hızlı artışlar pik plazma seviyeleri ve hastanın hidrasyon durumu ile ilişkilidir. Bu etkiyi önlemek için ilaç intravenöz bolus enjeksiyon şeklinde verilmemeli, 1 saatlik periyot içinde yavaş infüzyon şeklinde uygulanmalıdır.
Çok seyrek: Akut renal yetmezlik, renal bozukluk, renal ağrı
Yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Renal bozukluk genellikle, hastanın rehidrasyonu, ilacın dozunun azaltılması ya da ilacın bırakılması ile düzelmiştir. İstisnai olarak akut renal yetmezliğe dönüştüğü gözlenmiştir.
Renal ağrı, renal yetmezlik ve kristalüri ile alakalı olabilir.
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Çok seyrek: Yorgunluk, ateş, lokal inflamatuvar reaksiyonlar
Belirtiler
İntravenöz olarak asiklovirin yüksek dozda alınması ile serum kreatinin ve kan üre düzeylerinde artma görülür ve böbrek yetmezliği gelişebilir. İntravenöz asiklovirin yüksek dozda alınması konfüzyon, halüsinasyon, ajitasyon ve nöbetlerle seyreden nörolojik belirtilerle ortaya çıkabilir.
Tedavi
Toksisite belirtileri gösteren hasta yakın olarak izlenmelidir. Hemodiyaliz asiklovirin kandan atılmasını önemli ölçüde arttırır ve semptomatik doz aşımı durumunda tedavi göz önünde bulundurulmalıdır.
ATC kodu: J05AB01
Farmakoterapotik grup: Nükleozid ve nükleotid inhibitörleri
Asiklovir Herpes simplex virüs (HSV) tip 1 ve 2, Varicella zoster virüs (VZV), Epstein Barr virüs (EBV) ve Cytomegalovirus (CMV) dahil insan herpes virüslerine karşı in vitro ve in vivo inhibitör etkisi olan sentetik bir pürin nükleozid analogudur. Asiklovir hücre kültüründe en yüksek antiviral etkililiği HSV-1e karşı gösterir, bunu (azalan bir etkinlik sırasıyla) HSV-2, VZV, EBV ve CMV izler. Asiklovirin HSV-1, HSV-2, VZV, EBV ve CMVye karşı inhibitör etkisi yüksek seçicilik gösterir. Enfekte olmamış ve normal hücrelerdeki timidin kinaz (TK) enzimi asikloviri bir substrat olarak etkin bir şekilde kullanmaz. Bu nedenle asiklovirin memeli konak hücrelerine karşı toksisitesi düşüktür; oysa HSV, VZV ve EBVnin kodladığı TK asikloviri bir nükleozid analogu olan asiklovir monofosfata çevirir ve daha sonra hücresel enzimler bunu difosfat ve trifosfata dönüştürürler. Asiklovir trifosfat virüsün DNA polimerazını etkileyerek virüs DNAsına girer, zincirin sonlanmasını sağlayarak virüs DNA replikasyonunu inhibe eder.
Ağır immün yetersizliği olanlarda uzun ve tekrarlayan asiklovir tedavisi, sürdürülen asiklovir tedavisine yanıt vermeye duyarlılığı azalmış virüs suşlarının oluşmasına yol açabilir.
Duyarlılığı azalmış olan klinik izolatların çoğunda göreceli olarak viral TK yoktur, ancak bazı suşlarda viral TK ve DNA polimerazın farklı olduğu da saptanmıştır. HSV izolatlarımn in vitro asiklovire maruz kalması da daha az duyarlı suşların oluşmasına sebep olabilir. HSV izolatlarının in vitro duyarlılığı ile asiklovir tedavisine cevap arasındaki ilişki henüz açıklık kazanmamıştır.
Emilim:
Yetişkinlerde 2.5 mg/kg, 5 mg/kg, veya 10 mg/kglık dozların 1 saatlik infüzyonundan sonra elde edilen Css
maks değerleri sırasıyla 22.7 M
mol (5.1 M
g/ml), 43.6 M
mol (9.8 M
g/ml) ve 92 M
mol (20.7 M
g/ml)dür. 7 saat sonra eşdeğer en düşük plazma düzeyleri (Css
min) sırasıyla
2.2 M
mol (0.5 M
g/ml), 3.1 M
mol (0.7 M
g/ml) ve 10.2 M
mol (2.3 M
g/ml)dir. 1 yaşın üstündeki
22
çocuklarda, 5mg/kg ve 10 mg/kglık dozlar yerine 250 mg/m ve 500 mg/m lik dozlar kullanıldığında elde edilen ortalama en yüksek (Css
maks) ve en düşük (Css
min) değerleri benzerdir. 10 mg/kglık bir dozun 8 saatte bir, 1er saatlik infüzyonlar halinde uygulandığı yenidoğanlarda (0-3 ay), Css
maksın 61.2 M
mol (13.8 M
g/ml) ve Css
minde 10.1 M
mol (2.3 M
g/ml) olduğu görülmüştür.
Dağılım:
Beyin omurilik sıvısı (BOS) düzeyleri plazma düzeylerinin yaklaşık %50sidir. Plazma proteinlerine bağlanma göreceli olarak düşük (%9-%33 arası) olup, bu nedenle ilaç etkileşimleri beklenmez.
Biyotransformasyon:
Veri yoktur.
Eliminasyon:
intravenöz asiklovir ile yapılan çalışmalar erişkinlerde terminal plazma yarı ömrünün yaklaşık 2.9 saat olduğunu göstermektedir. İlacın çoğu değişime uğramadan böbreklerden atılır. Asiklovirin böbrek klerensi, kreatinin klerensinden daha yüksektir; bu, ilacın böbrekler yolu ile atılmasında glomerül filtrasyonuna ek olarak tübüler sekresyonun da katkıda bulunduğunu gösterir. Asiklovirin tek önemli metaboliti olan 9-karboksimetoksi-metilguanin idrarda saptanan ilacın %10-15ini oluşturur. Asiklovir 1g probenesidden bir saat sonra verildiğinde terminal yarı ömrü ve plazma konsantrasyonu-zaman eğrisi altında kalan alan sırasıyla %18 ve %40 artar.
In neonates (0 to 3 months of age) treated with doses of 10 mg/kg administered by infusion over a one-hour period every 8 h the terminal plasma half life was 3.8 h. [90]
10 mg/kglık bir dozun 8 saatte bir, 1er saatlik infüzyonlar halinde uygulandığı yenidoğanlarda (0-3 ay), terminal plazma yarılanma ömrü 3.8 saat olarak belirlenmiştir.
Hastalardaki karekteristik özellikler
Klinik çalışmalar
Kadın fertilitesi üzerine i.v. infüzyon veya oral formülasyonların etkisi hakkında bir bilgi bulunmamaktadır. Sperm miktarı normal olan 20 erkek hastada yapılan çalışmada, 6 ay boyunca her gün 1 g oral asiklovir uygulaması sonucu sperm miktarı, motilite veya morfolojisi üzerine klinik olarak anlamlı bir etki görülmemiştir.
Klinik olmayan bilgiler Mutajenite
In vivo ve in vitro mutajenite testlerinin geniş kapsamlı sonuçları, asiklovirin erkekte genetik bir risk rolünün olmadığını göstermiştir.
Karsinojenite
Farelerde ve sıçanlardaki uzun süreli çalışmalarda karsinojenik olduğuna rastlanmamıştır.
Fertilite
Sıçanlarda ve köpeklerde tüm toksisiteyle ilişkili spermatojenez üzerine çoğunlukla geri dönüşümlü advers etkiler, sadece yüksek asiklovirin sistemik dozlarında rapor edilmiştir.
Farelerde yapılan iki jenerasyon çalışması fertilite üzerine oral olaral alınan asiklovirin herhangi bir etkisini ortaya koymamıştır.
Teratojenite
Uluslararası olarak kabul edilen standart testlerinde asiklovirin sistemik uygulanması farelerde, sıçanlarda veya tavşanlarda teratojenik veya ebmbriyotoksik etkilere neden olmamıştır.
Sıçanlarda yapılan standart olmayan bir çalışmada, fötal anormallikler gözlemiştir fakat sadece yüksek subkütanöz dozları takiben maternal toksisite meydana gelmiştir. Bu bulguların klinik kanıtları kesin değildir.
Sodyum hidroksit (pH ayarı için)
Bilinmemektedir.
25oCnin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği ve Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.
Z0VİRAX antimikrobiyal koruyucu içermez. Bu nedenle tam olarak aseptik koşullarda ve kullanmadan hemen önce hazırlanmalı ve seyreltilmelidir. Kullanılmayan çözelti atılmalıdır.
Sulandırma
Z0VİRAX, 10 ml distile su ya da %0.9 a/hlik sodyum klorür intravenöz infüzyon sıvısı eklenerek kullanıma hazır hale getirilmelidir. Bu işlem sonucu her mlde 25 mg asiklovir içeren bir solüsyon elde edilir. Hesap edilen dozdan kullanılacak flakon sayısı saptanmalıdır. Her flakonu sulandırmak için,önerilen miktarda infüzyon sıvısı ilave edilmeli ve flakon içeriği tamamen çözülünceye kadar hafifçe çalkalanmalıdır. Z0VİRAX belirtilen şekilde hazırlandıktan sonra hız-kontrollü infüzyon pompası aracılığıyla da uygulanabilir. Çocuklar ve yenidoğanlar için, doz 100 mg veya daha az olabileceğinden, gereken hacimde hazırlanmış solüsyona, seçilmiş infüzyon sıvısından 4 mlye (100 mg asiklovir) 20 ml infüzyon sıvısı olacak şekilde karıştırılmalıdır. Alternatif olarak sulandırılarak elde edilen solüsyon 5 mg/mlden (%0.5 a/h) daha yüksek asiklovir konsantrasyonu oluşturmayacak şekilde daha fazla seyreltilerek infüzyon olarak uygulanabilir. Gerekli hacimde hazırlanmış solüsyon aşağıda önerilen infüzyon sıvılarından seçilen birine katılmalı ve sonra iyice karışması için çalkalanmalıdır. Erişkinler için %0.5 a/hin bir miktar altında asiklovir konsantrasyonları oluşsa bile 100 mllik infüzyon sıvısı torbalarının kullanılması önerilir. Böylece 250 ile 500 mg arasındaki asiklovir dozları için (10-20 ml hazırlanmış solüsyon) 100 ml içeren bir infüzyon torbası kullanılabilir. 500-1000 mglık dozlar için ikinci bir 100 mllik infüzyon torbası kullanılmalıdır. Önerilen şekilde sulandırılıdığı takdirde Z0VİRAXın aşağıdaki infüzyon sıvıları ile geçimli olduğu ve oda sıcaklığında (15oC-25oC) 12 saate kadar stabil kaldığı bilinmektedir. Sodyum klorür (%0.45 a/h ve %0.9 a/h) intravenöz infüzyon BP; sodyum klorür (%0.18 a/h) ve glikoz (%4 a/h) intravenöz infüzyon BP; sodyum klorür (%0.45 a/h) ve glikoz (%2.5 a/h) intravenöz infüzyon BP; Bileşik sodyum laktat intravenöz infüzyon BP (Hartmann solüsyonu) Yukarıdaki tarife uygun olarak seyreltildiğinde Z0VİRAX, %0.5 a/hden yüksek olmayan bir asiklovir konsantrasyonu verir.
Hiçbir antimikrobiyal koruyucu eklenmemiş olduğundan, sulandırma ve seyreltme işlemleri tamamen aseptik koşullarda, tercihen kullanımdan önce yapılmalı ve kullanılmayan solüsyonlar atılmalıdır. İnfüzyondan önce ya da infüzyon sırasında solüsyonda bulanıklık ya da kristalleşme olursa preparat atılmalıdır.