Kullanma Talimatı | Nedir Ne İçin Kullanılır |
Nasıl Kullanılır | Yan Etkileri |
Eş Değerleri | Dikkat Edilmesi Gerekenler |
Kısa Ürün Bilgisi | Prospektus |
EPİDOSİN COMPOSİTUM draje
Valetamat Bromür. Parasetamol, Polietilen glikol, Sakkaroz, Karboksi metil selüloz sodyum
Yardımcı maddeler için 6.1.e bakınız.
Draje
Beyaz renkli, parlak, yuvarlak, bikonveks şeker kaplı tablet.
Düz kas gevşeticisi antikolinerjik ve analjeziktir. Viseral spazmların (idrar yolları ve safra taşı kolikleri, mide barsak kanalının kramp halleri, ağrılı spastik konstipasyon, dismenore gibi) semptomatik tedavisinde endikedir.
Pozoloji:
Önerilen doz günde 3 kere 1 drajedir.
Uygulama sıklığı ve süresi:
Kronik kullanımda tedavinin süresi ve uygulama sıklığı tedaviyi yürüten hekim tarafından, hastanın semptomlarına göre belirlenmelidir.
Uygulama şekli:
Sadece ağızdan kullanım içindir. Çiğnenmeden yutulur. Yemeklerden sonra su ile birlikte alınması önerilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Şiddetli böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği durumlarında kullanılmamalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
Valetamat bromür ve parasetamolün yaşa bağlı nedenlerle pediyatrik hastalarda kullanımının güvenliliğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Geriyatrik popülasyon:
Tirotoksikoz, kalp yetmezliği, kalp hızını arttıran kardiyak cerrahi müdahalelerde dikkatle kullanılmalıdır.
Anemisi olanlar, akciğer hastaları, ciddi karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doktor kontrolü altında dikkatle kullanılmalıdır.
Alkolik karaciğer hastalarında dikkatli kullanılmalıdır.
Valetamat bromür:
Valetamat bromür ile birlikte kullanıldığında antimuskarinik yan etkilerde artışa yol açan ilaçlar: antihistaminikler, amantadin, trisiklik antidepresanlar, fenotiyazin, monoaminoksidaz inhibitörleri, fesoterodin, klozapin, linezolit, selektif noradrenalin geri-alım inhibitörü antidepresanlar, memantin.
Valetamat bromür ile birlikte kullanıldığında etkilerinde azalma gözlenen ilaçlar: parasempatomimetik ilaçlar, fenotiyazinler, galantamin, organik nitratlar, haloperidol, ketokonazol, levodopa, metoklopramid.
EPİDOSİN COMPOSİTUM, mide bağırsak kanalında motilite azalmasına yol açacağı için, bu yoldan emilen ilaçların absorpsiyonunu azaltabilir.
Parasetamol:
Metoklopramid veya domperidon ile parasetamolün emilim hızı artabilir ve kolestiramin ile emilim azalabilir.
Antikonvülzanlar ve oral kontraseptifler gibi hepatik enzim indüktörleri parasetamol metabolizmasını hızlandırarak klinik etkinliğini azaltır.
Kumarin ve indandion sınıfı antikoagulanlarla birlikte yüksek dozda parasetamol kullanılması antikoagulan etkiyi artırır.
Hepatotoksik ilaç (makrolidler, anabolizanlar, statinler, etionamid, niasin, izoniazid, fenotiazinler) kullananlarda parasetamolün hepatotoksisite riski fazlalaşır. Parasetamol salisilatlar ile birlikte uzun süre kullanıldığında analjezik nefropati riskini arttırır. Diflunisal parasetamolün plazma konsantrasyonlarını %50 arttırır ve hepatotoksisite riskinin fazlalaşmasına neden olur.
Probenesid parasetamol ile birlikte verildiğinde parasetamolün plazma klerensi azalır, yarı ömrü uzar.
Kolestiramin, parasetamolün verilmesinden sonra bir saat içinde verilirse parasetamolün absorpsiyonunu azaltır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon:
Genel tavsiye
Gebelik Kategorisi: D
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Veri yoktur.
Gebelik dönemi
Valetamat bromürün gebelik ve/veya fetus/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
EPİDOSİN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Valetamat bromür ve parasetamol anne sütüne geçtiği için, EPİDOSİN COMPOSİTUM emziren annelere verilirken dikkatli olunmalıdır.
Üreme yeteneği / Fertilite
Tüm ilaçlar gibi EPİDOSİN COMPOSİTUMun da, içeriğinde bulunan maddelere duyarlı olan kişilerde, istenmeyen yan etkileri olabilir. Bu istenmeyen etkiler aşağıda belirtilen sıklık
3/8
derecelerine göre sistemler bazında sıralanmıştır.
Çok yaygın (>1/10), yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Akomodasyon güçlükleri, görme bulanıklığı, oküler hipertansiyon, midriyazis
Kardiyak hastalıkları
Bilinmiyor: kalp ritminde değişiklikler, çarpıntı
Gastrointestinal hastalıklar
Bilinmiyor: ağız kuruluğu, susama, yutma zorluğu, kabızlık
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Bilinmiyor: deri kızarması, ciltte kuruma, deri döküntüleri
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları
Bilinmiyor: bronş sekresyonlarında azalma
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: üriner retansiyon, papiller nekroz
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları
Bilinmiyor: ateş basması, konuşmada zorluk
Sinir Sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: sinirlilik, huzursuzluk
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Valetamat bromür:
Semptom ve belirtiler: taşikardi, aritmi, hızlı soluk alıp verme, hiperpireksi, belirgin huzursuzluk
ile karakterize merkezi sinir sistemi uyarılması, konfüzyon, paranoid reaksiyonlar, halüsinasyon,
delirium, konvülsiyon, ölüme yol açabilecek dolaşım ve solunum yetmezliği
Tedavi: Sürekli EKG, vital bulguların izlenmesi, solunum desteği, hiperpireksi için dışarıdan
soğuk uygulaması yapılır. Konvülsiyonlar için diazepam ve semptomatik tedavi uygulanır.
Antikolinerjik etkileri ortadan kaldırmak için her 4-6 saatte bir i.m. veya s.c. 1-3 mg fızostigmin
yapılabilir.
Parasetamol:
Risk faktörleri olan hastalarda 5 gram veya daha yüksek dozlarda parasetamol kullanımı karaciğer hasarına yol açabilir.
Semptom ve belirtiler: Solgunluk, anoreksi, bulantı, kusma, iştahszılık ve karın ağrısı ilk 24 saatte görülür.
Şiddetli zehirlenmede ensefalopati, kanama, hipoglisemi, serebral ödem ve ölüm görülür. Bel ağrısı, hematüri, proteinüri ile birlikte ortaya çıkan akut renal yetmezlik gelişebilir. Tedavi: Parasetamol aşırı dozunun tedavisinin yerleşmiş tedavi kılavuzları doğrultusunda acil olarak yapılması esastır. İlk bir saat içerisinde aktif karbon uygulaması yapılır. 24 saate kadar i.v. N-Asetilsistein kullanılabilir.
Farmakoterapötik Grup: Sentetik antikolinerjikler ATC Kodu: A03AB
Valetamat bromür periferde atropine benzer antimuskarinik etkileri olan kuvaterner amonyum yapılı antimuskarinik bir ilaçtır. Gastrointestinal kanal ve genitoüriner kanalda görülen viseral spazmlarda güçlü etki gösterir. Valetamat bromür, muskarinik reseptör blokajına bağlı olarak efektör organlar üzerinde parasempatik tonusun azalmasına veya ortadan kalkmasına yol açar.
Parasempatolitik ajan olan valetamat bromür mide suyundaki asit konsantrasyonu ve mide motilitesini azalttıkları için peptik ülser gelişmesini engelleyebilir ve gastrik ağrıyı ortadan kaldırabilirler.
Valetamat bromür kuvaterner amin türevi olduğu için vücut sıvılarında tümüyle iyonize durumda bulunur. Bu nedenle merkezi sinir sistemine giremez ve santral yan etkiler oluşturmaz.
Parasetamol etkili bir analjezik ve antipiretik bir ilaç olup önemli bir antiinflamatuvar aktivite göstermez. Analjezik ve antipiretik etkinliği hemen hemen asetilsalisilik ile aynıdır. Analjezik etkisi santral sinir sisteminde ve periferde prostaglandin sentezini inhibe etmesiyle açıklanmaktadır. Prostaglandinler ağrı duyusunu taşıyan sinir uçlarını nosiseptif maddelere karsı sensitize eder. Parasetamol ağrı eşiğini yükseltir, ağrı impulsu doğusunu azaltır ve transmisyonunu inhibe eder.
i Genel özellikler
Emilim: Valetamat bromür gastrointestinal kanaldan hızla absorbe olur. Plazma konsantrasyonuna 10-60 dakikada ulaşır.
Kas içi uygulamadan sonra etkisi 20-30 dk. içerisinde başlar.
Parasetamol oral yoldan verildiğinde gastrointestinal kanaldan hızla ve tama yakın absorbe olur. Açlık durumunda mutlak biyoyararlılığı %62-69 kadardır. Biyoyararlanımdaki bu düşüşün nedeni verilen bir oral dozun yaklaşık %20sinin ilk geçiş metabolizmasına uğramasıdır. Maksimum etkisi 1-3 saatte görülür ve 3-4 saat sürer.
Dağılım: Valetamat bromür kuvaterner amin türevi olduğu için vücut sıvılarında tümüyle iyonize durumda bulunur. Plasentaya ve anne sütüne geçer.
Parasetamol yağ dokusu hariç pek çok vücut dokularında yaygın olarak dağılmaktadır. Dağılma hacmi yaklaşık 0.9 L/kgdır. Parasetamolün oldukça az bir bölümü plazma proteinlerine bağlanır.
Biyotransformasyon: Valetamat bromür tamamiyle karaciğerde metabolize olur ve idrar yoluyla atılır.
Parasetamolün %90-95i önce karaciğerde degişime ugradıktan sonra 24 saat içinde idrarla atılır. Değişmemiş parasetamol idrarla çok az miktarda çıkar. Hepatik biyotransformasyonlar glukuronik asit (%60), sülfat (%35) ve sisteinle (%3) konjugasyon seklindedir.
Eliminasyon: Valatemat bromürün yarılanma ömrü 4 saattir.
Parasetamolün yarılanma ömrü 1-4 saattir (ortalama 2,7 saat). Böbrek yetmezliğinde değişmez.
Valetamat bromür:
Akut toksisite testi beyaz fareler üzerinde uygulanmıştır. Letal (ölümcül) doz (LD50) i.v. doz için 40 hayvan üzerinde yapılan çalışmada 8,3 mg/kg; s.c. doz için 60 hayvan üzerinde yapılan çalışmada 105 mg/kg; ve oral doz için 80 hayvan üzerinde yapılan çalışmada 330 mg/kg olarak bulunmuştur. Zehirlenme görünümü olarak flask paralizi gözlenmiştir.
Tavşanlar üzerinde yapılmış olan çalışmalarda ise 10 mg/kg i.v. doz iskelet kasının tamamen felç olmasına neden olmuştur. Bu şekilde bir doz ile zehirlenmiş tavşana suni solunum uygulanırsa 5 dakika sonrasında spontan solunum tekrar başlar, 20 dakika sonra ise tam bir toparlanma gerçekleşir.
Yarı kronik toksisitenin değerlendirilmesi amacı ile 50 sıçan ve 5 tavşan 4 hafta boyunca günde 10 mg/kg s.c. valetamat bromür almışlardır. Bu deney esnasında hayvanların davranış, vücut ağırlıkları ve kan yapılarında herhangi bir önemli değişiklik saptanmamıştır.
Parasetamol:
Deney hayvanlarında yapılan kronik toksisite araştırmalarında parasetamolün testiküler atrofiye neden olduğu ve spermatogenezi inhibe ettiği bildirilmiştir. İnsanlarda gebelik üzerindeki etkisinin incelenmesi için kontrollü araştırma yapılmamıştır. Kronik olarak her gün alınan parasetamolün böbrek fonksiyonlarını bozduğu ve "analjezik nefropati"ye yol açtığı bildirilmiştir. Parasetamol mutat terapötik dozlar aşıldığında hepototoksik etki gösterir. Bu etkiyi gösteren ve karaciğerde oluşan bir ara metabolit (N-asetil- benzokinonimin) normalde glutatyondaki sülfidril grupları tarafından nötralize edilir. Yüksek dozlarda bu sistemin satüre olması sonucu karaciğer proteinlerindeki sülfidril grupları reaksiyona girmeye baslar ve karaciğer nekrozu meydana gelir.
Farelerde akut toksisite testlerinde bulunan LD50 değeri 610 mg/kgdır. Kedilerde günde 25 mg/kg ve daha sonra 50 mg/kg dozunda 22 hafta süre ile verildiğinde ağır karaciğer nekrozuna nede olmuştur. Sıçanlar ilacın toksik etkisine daha az duyarlıdır. Bu tür için bildirilen LD50 1 000 mg/kg olup bu dozlarda dahi karaciğer nekrozu görülmez. Ayrıca aynı türler için de değişik LD 50 değerleri bildirilmiştir.
Mikrokristal selüloz Mısır nişastası Povidon K-30 Magnezyum stearat Magnezyum oksit
Vinil pirolidon-vinil asetat kopolimer Arap zamkı Titanyum dioksit PEG 6000
Karboksi metilselüloz sodyum (Tylose C 1000 P)
Sakkaroz
Geçerli değildir.
24 ay
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Ürünlerin Kontrolü Yönetmeliği" ve "Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmeliği"ne uygun olarak imha edilmelidir.