1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

ELYSİON 5 mg film kaplı tablet

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Solifenasin süksinat 5 mg

Laktoz monohidrat 98.8 mg

 

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

 

3.   FARMASÖTİK FORMU

Film kaplı tablet.

Yuvarlak, bikonveks, sarı film kaplı tablet.

 

4.1. Terapötik endikasyonlar

Üriner antispazmotiktir. Aşırı aktif mesane sendromu olan hastalardaki artmış sıklıkta idrara çıkma ve şiddetli idrar yapma hissi ve/veya sıkışma tipi inkontinansın semptomatik tedavisinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji:

Erişkinler (yaşlı hastalar dahil)

Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg’dir. Gerekli görüldüğündü solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg’a arttırılabilir.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Günde bir kez uygulanır. ELYSİON uzun süreli kullanıma uygundur.

Uygulama şekli:

ELYSİON oral yolla alınmalı ve sıvı yardımıyla bütün olarak yutulmalıdır. Yemeklerle birlikte ya da yemeklerden ayrı olarak alınabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Hafif-orta dereceli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi > 30 ml/dakika) olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalar (kreatinin klerensi <30 ml/dakika) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 yüksek dozlar uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).

Karaciğer yetmezliği:

mg’dan daha

 

Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir.

Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalar (Child-Pugh skoru 7-9) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 mg’dan daha yüksek dozlar uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklardaki güvenliği ve etkinliği henüz tam olarak belirlenmemiştir. Bu nedenle, ELYSİON çocuklarda kullanılmamalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg’dir. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg’a arttırılabilir.

Diğer:

Güçlü sitokrom P450 3A4 inhibitörleri:

4.3. Kontrendikasyonlar

- Solifenasin; idrar retensiyonu, şiddetli gastro-intestinal hastalık (toksik megakolon dahil), myastenia gravis ya da dar açılı glokom bulunan ve bu hastalıklar açısından risk taşıyan hastalar,

- Etkin maddeye ya da yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşın duyarlılığı olan hastalar (Bkz. Bölüm 6.1. Yardımcı Maddelerin Listesi),

- Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler),

- Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler)

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini artırabilir. Bu ne< ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

lamldığmda denle bu tür

 

ku

 

ELYSION tedavisinden önce, sık idrar yapmanın diğer nedenleri (kalp yetmezliği hastalığı) değerlendirilmelidir. İdrar yolu enfeksiyonu varsa, uygun bir antibak başlatılmalıdır.

ELYSİON, aşağıdaki durumların bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır:

ya da böbrek eriyel tedavi

 

- Klinik açıdan önemli, mesane dışa akış obstrüksiyonuna bağlı üriner retensiyon r

ski,

 

- Gastro-intestinal obstrüktif bozukluklar,

- Gastro-intestinal motilitede azalma riski,

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamı

alıdır), ’ârmakokinetik amalidir), Bölüm 5.2

 

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşm

- Ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımı (bkz Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli),

- Hiatus hemisi/gastro-özefagal reflü ve/veya birlikte özofajite neden olabilen yâ da özofajiti alevlendirebilen ilaçların (bifosfonatlar gibi) eş zamanlı kullanımı,

- Otonom nöropati.

Aşırı detrusor aktivitesi için nörojenik bir sebep bulunan hastalardaki güvenliği henüz belirlenmemiştir.

ve etkinliği

 

Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Farmakolojik etkileşmeler:

Antikolinerjik özellikleri olan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması, daha belirdin terapötik etkilere ve istenmeyen etkilere yol açabilir. ELYSİON tedavisinin tamamlanmasının ardından, bir başka antikolinerjik tedaviye başlamadan önce, yaklaşık bir haftalık bir ara verilmesi sağlanmalıdır. Kolinerjik reseptör agonistlerinin birlikte uygulanması, solifenasinin terapötik etkisini azaltabilir.

Solifenasin, metoklopramid ve sisaprid gibi gastro-intestinal sistem motilitesini uyaran tıbbi ürünlerin etkisini azaltabilir.

Farmakokinetik etkileşmeler:

In vitro araştırmalarda, terapötik konsantrasyonlarda uygulanan solifenasinin insan karaciğer mikrozomları kaynaklı CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ya da 3A4’ü inhibe etmediği gösterilmiştir.

Bu nedenle, solifenasinin bu CYP enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçladın klerensini değiştirme olasılığı bulunmamaktadır.

Diğer tıbbi ürünlerin solifenasinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

Solifenasin, CYP3A4 tarafından metabolize edilir. Güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg/gün) ile eşzamanlı uygulanması, solifenasinin EEA değerinde iki kat artışa yol açarken, 400 mg/gün dozundaki ketokonazol ile eşzamanlı uygulama solifenasinin EAA değerinde 3 kat artışla sonuçlanmıştır. Bu nedenle, ketokonazol ya da diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin (örneğin; ritonavir, nelfınavir, itrakonazol) terapötik dozlan ile eşzamanlı olarak kullanıldığında, maksimum ELYSİON dozu 5 mg olarak sınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Daha yüksek afiniteli CYP3A4 substratlarının solifenasin üzerindeki etkisine ek t indüksiyonunun solifenasinin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerin araştırılmamıştır. Solifenasin CYP3A4 tarafından metabolize edildiğinden, daha diğer CYP3A4 substratları (örneğin; verapamil, diltiazem) ve CYP3A4 indükleyici rifampisin, fenitoin, karbamazepin) ile farmakokinetik etkileşimlerin olması mümkündür.

larak, enzim deki etkileri sek afiniteli eri (örneğin;

 

yük:

 

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek / Karaciğer yetmezliği

Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, s güçlü bir CYP3 A4 inhibitörü ile eşzamanlı tedavi uygulanması kontrendikedir.

Dİifenasin ve

 

Solifenasinin diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

Oral Kontraseptifler:

Solifenasin alımı ile solifenasin ve kombine oral kontraseptifler (etinil östradiol / le arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim görülmemiştir.

/onorgestrel)

ya bunların

;östermediği

 

Varfarin:

Solifenasin kullanımının k-varfarin ya da S-varfarinin farmakokinetiğini ve protrombin zamanı üzerindeki etkisini değiştirmediği saptanmıştır.

Digoksin:

Solifenasin kullanımının digoksin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etki saptanmıştır.

Pediyatrik popülasyon

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / ve-veya / embriyonal / fetal gelişim / ve-veya / doğum / ve-veya / doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Gebelik dönemi

Solifenasin kullanırken gebe kalan kadınlardan elde edilen herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan araştırmalarda solifenasinin fertilite, embriyonal / fetal gelişim ya da doğurma üzerinde direkt zararlı etkileri olmadığı gösterilmiştir (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir. Gebe kad|nlara reçete edildiğinde dikkatli davranılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Solifenasinin insan sütüne geçmesine ilişkin herhangi bir veri mevcut değildir. Farelerde, solifenasin ve/veya metabolitleri süte geçmiş ve yenidoğan farelerde doza bağımlı bir gelişme bozukluğuna neden olmuştur (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). Bu nedenle, emzirme dönemi boyunca ELYSİON kullanımından kaçınılmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

Gebelik dönemi başlığı altında verilen bilgiler dışında, fertilite ve üreme hakkınd bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

) neden olabildiğinden, araç ve makine kullanma yeteneği olumsuz etkilenebilmektedir.

Solifenasinin farmakolojik etkisine bağlı olarak, ELYSİON şiddeti (genellikle) hafif ya da orta dereceli olan istenmeyen antikolinerjik etkilere neden olabilir. İstenmeyen antikolineıjik etkilerin sıklığı dozla ilişkilidir.

Solifenasin ile en sık bildirilen advers reaksiyon, ağız kuruluğu olmuştur. Bu reaksiyon günde bir kez 5 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %1 l’inde, günde bir kez 10 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %22’sinde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların %4’ünde ortaya çıkmıştır. Ağız kuruluğunun şiddeti, genellikle hafif olmuş ve yalnızca nadir durumlarda tedavinin

kesilmesine yol açmıştır. Genel olarak, bu tıbbi ürüne uyum çok yüksek olmuş (yaklaşık %99) ve solifenasin ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık tedaviden oluşan tüm araştırma dönemini tamamlamıştır.

Klinik çalışmalarda solifenasin ile elde edilmiş veriler aşağıdadır: Çok yaygın (>1/10)

Yaygın (>1/100 ila <1/10)

Yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100)

Seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000)

Çok seyrek (<1/10.000)

Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

Yaygın olmayan: İdrar yolu enfeksiyonu, sistit

Psikiyatrik hastalıklar:

Çok seyrek: Halüsinasyon

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın olmayan: Somnolons, tat alma bozukluğu Çok seyrek: Baş dönmesi, baş ağrısı

Göz hastalıkları:

Yaygın: Bulanık görme Yaygın olmayan: Göz kuruluğu

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları:

Yaygın olmayan: Burun kuruluğu

Gastro-intestinal hastalıklar:

Çok yaygın: Ağız kuruluğu

Yaygın: Konstipasyon, bulantı, dispepsi, abdominal ağrı Yaygın olmayan: Gastro-özefagal reflü hastalıkları, boğaz kuruluğu Seyrek: Kolon obstrüksiyonu, peklik Çok seyrek: Kusma

Deri ve derialtı doku hastalıkları:

Yaygın olmayan: Cilt kuruluğu Çok seyrek: Pruritis, isilik, ürtiker

Böbrek ve idrar hastalıkları:

Yaygın olmayan: İdrar yapma güçlüğü Seyrek: İdrar retansiyonu

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Solifenasin süksinatın doz aşımı şiddetli antikolinerjik etki ile sonuçlanabilir ve tedavi edilmelidir. En yüksek doz olarak bir hastaya yanlışlıkla 280 mg solife: verilmiştir, 5 saatlik sürede hastaneye yatış gerektirmeyen akli durum değişikliği Solifenasin süksinat ile doz aşımı durumunda, hasta aktif kömür ile tedavi edilmel lavaj uygulanabilir, ancak hasta kusturulmamalıdır.

ılygun şekilde in süksinat gözlenmiştir, idir. Gastrik

 

nas

 

Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi, semptomlar aşağıda belirtildiği biçimde tedavi edilebilir:

- Halüsinasyonlar ya da belirgin eksitasyon gibi ciddi merkezi antikolinerjik etkiler: Fizostigmin ya da karbakol ile tedavi edilir.

- Konvülziyonlar ya da belirgin eksitasyon: Benzodiazepinlerle tedavi edilir.

- Solunum yetersizliği: Suni solunum uygulanarak tedavi edilir.

- Taşikardi: Beta-blokörlerle tedavi edilir.

- Üriner retensiyon: Kateterizasyon uygulanarak tedavi edilir.

- Midriyazis: Pilokarpin göz damlası uygulanarak ve/veya hasta karanlık bir odada tutularak tedavi edilir.

Diğer antimuskariniklerde olduğu gibi, doz aşımı durumunda QT-uzaması açısındaıj risk taşıdığı (yani; hipokalemi, bradikardi ve halen QT-aralığım uzattığı bilinen tıbbi ürünlerin cullanılması) ve daha önceden mevcut kardiyak hastalıkları olduğu (yani; miyokard iskemisi, aritmi, konjestif kalp yetmezliği) bilinen hastalara özgün bir dikkat gösterilmelidir.

 

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Üriner antispazmotik ATC Kodu: G04B D08

a, ris

Etki mekanizması:

Solifenasin yarışmacı, spesifik bir kolinerjik-reseptör antagonistidir. Mesane, parasempatik kolineıjik sinirlerle uyarılır. Asetilkolin, başta M3 alt-tipi olmak üzere muskarinik reseptörler aracılığıyla detrusor düz kasını kasar. İn vitro ve in vivo farmakolojik araştırmalarda, solifenasinin muskarinik M3 alt-tip reseptörünün yarışmacı bir inhibitörü olduğu gösterilmiştir.

Ayrıca, solifenasinin test edilen iyon kanalları ve çeşitli diğer reseptörler için düşük afınite göstermesi ya da hiç afınite göstermemesi yoluyla muskarinik reseptörler içir) spesifik bir antagonist olduğu gösterilmiştir.

Klinik çalışmalar:

Günde 5 mg ve 10 mg dozlarındaki solifenasin tedavisi, mesanesi aşırı aktif olan e hastalarda yürütülen çeşitli çift-kör, randomize, kontrollü klinik çalışmalarda araştır Çalışmaya alınma kriterleri; hastaların 3 ay veya daha uzun bir süredir aşırı akti mesane semptomları olmasıdır. Bu çalışmalara 3027 hasta dahil olmuştur (1811 1216 plasebo) ve hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık çalışmayı tamamlamıştır çalışmayı tamamlayan hastaların tümü, uzun süreli, açık etiketli, genişletilmiş ça olmaya uygun görülmüş ve katılan hastaların %81’i ek 40 haftalık tedavi tamamlamıştır. Hastaların büyük çoğunluğu beyaz ırka mensup (%93) ve kadınd ortalaması 58’dir. Her dört çalışmanın da primer sonlanım noktası, başlangıçtan 12 24 saatlik mikturasyonda görülen ortalama değişimlerin sayısıdır. İkincil sonl başlangıçtan 12 haftaya kadar olan 24 saatlik inkontinens aralıklarındaki ortalama c ve her bir mikturasyon için ortalama boşaltım hacmidir.

kek ve kadın lmıştır. tvite gösteren aktif tablet ve 12 haftalık ışmaya dahil periyodunu ır (%80), yaş laftaya kadar m noktalan, ğişim sayısı

 

anım i değ

 

Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, 5 mg ve 10 mg’lık solifenasin dozlarının her ikj ve sekonder son noktalarda plaseboya kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı iyileşme Etkinlik, tedavinin başlatılmasından itibaren bir hafta içinde gözlenmiştir ve 12 dönem boyunca stabil kalmıştır. Uzun süreli, açık nitelikli bir araştırmada, etkinliğin boyunca devam ettiği gösterilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra, tedaviden önce (idrar tutamama) şikayeti olan hastaların, yaklaşık %50’si inkontinans olayları y, buna ek olarak, hastaların %35’inde günde 8 defadan daha düşük olan bir idrara elde edilmiştir. Aşırı aktif mesane semptomlarının tedavisi; aynı zamanda algılaması, inkontinansın etkisi, rol kısıtlamaları, fiziksel kısıtlılıklar, sosyal duygular, semptom şiddeti, şiddet ölçümleri ve uyku/eneıji gibi bazı yaşam kali üzerinde yararlı etkilerle sonuçlanmaktadır.

si de, primer sağlamıştır, haftalık bir en az 12 ay inkontinans aşamamış ve ıkma sıklığı ;enel sağlık kısıtlılıklar, esi ölçütleri

 

Tedavi süresi 12 hafta olan dört kontrollü Faz 3 araştırmanın sonuçları (toplu verile

’)

	Plasebo	Solifenasin tablet Günde 1 kez 5mg	Solifenasin tablet Günde 1 kez 10 mg	Tolterodin Günde 2 kez 2 mg
idrara çıkma sayısı / 24 saat
Başlangıçtaki ortalama	11,9	12,1	11,9	12,1
Başlangıca göre ortalamada azalma	1,4	2,3	2,7	1,9
Başlangıca göre % değişiklik	(%12)	(%19)	(%23)	(%16)
n	1138	552	1158	250
p-değeri*		<0,001	<0,001	0,004

idrar sıkıştırması olaylarının sayısı / 24 saat
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalamada azalma Başlangıca göre % değişiklik n p-değeri*	6,3 2,0 (%32) 1124	5,9 2 9 (%49) 548 <0,001	6,2 3,4 (%55) 1151 <0,001	5,4 2,1 (%39) 250 0,031
inkontinans olaylarının sayısı / 24 saat
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalamada azalma Başlangıca göre % değişiklik n p-değeri*	2,9 1,1 (%38) 781	2,6 1,5 (%58) 314 <0,001	2,9 1,8 (%62) 778 <0,001	2,3 1,1 (%48) 157 0,009
Noktüri olaylarının sayısı / 24 saat
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalamada azalma Başlangıca göre % değişiklik n p-değeri*	1,8 0,4 (%22) 1005	2,0 0,6 (%30) 494 0,025	1,8 0,6 (%33) 1035 <0,001	1,9 0,5 (%26) 232 0,199
Boşalan hacim / idrar
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalamada azalma Başlangıca göre % değişiklik n p-değeri*	166 ml 9 ml (%5) 1135	146 ml 32 ml (%21) 552 <0,001	163 ml 43 ml (%26) 1156 <0,001	147 ml 24 ml (%16) 250 <0.001
Tampon sayısı / 24 saat
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalamada azalma Başlangıca göre % değişiklik n p-değeri*	3,0 0,8 (%27) 238	2,8 1,3 (%46) 236 <0,001	2,7 1,3 (%48) 242 <0,001	2,7 1,0 (%37) 250 0,010
Not: Temel araştırmaların 4’ünde solifenasin 10 mg ve plasebo kullanılmıştır. Bu 4 2 tanesinde ayrıca solifenasin 5 mg da kullanılmış ve araştırmalardan birine g uygulanan tolterodin 2 mg dahil edilmiştir. Farklı araştırmaların her birinde tüm pa tedavi grupları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, listelenmiş olan hasta say parametre ve tedavi grubu için farklılık gösterebilir. 5.2. Farmakokinetik özellikler Genel özellikler Emilim: Solifenasin tabletlerinin alınmasının ardından, 3 ila 8 saat sonra solifenasin maksi konsantrasyonuna (Cmaks) ulaşmaktadır. tmakS doza bağımlı değildir. CmakS ve eğrinin alan (EAA), 5 ila 40 mg arasında dozla orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlar %90’dır. 9/12				araştırmanın inde iki kez fametreler ve ıları her bir hum plazma altında kalan ijim, yaklaşık

Besin alımı, solifenasinin
Cmaks’ını ya da
EAA’sim etkilemez.

Dağılım:

İntravenöz uygulamayı takiben solifenasinin görünen dağılım hacmi, yaklaşık 60Ö L’dir. Esas olarak aı-asit glikoprotein olmak üzere, solifenasinin plazma proteinlerine bağlanma oranı yüksektir (yaklaşık %98).

Biyotransformasyon:

Solifenasin büyük ölçüde karaciğer tarafından, esas olarak sitokrom P450 3A yoluyla metabolize edilir. Bununla birlikte, solifenasinin metabolizmasına katkıda alternatif metabolik yollar mevcuttur. Solifenasinin sistemik klerensi, yaklaşık 9,5 solifenasinin terminal yanlanma ömrü, 45-68 saattir. Oral doz uygulamasından so: solifenasine ek olarak, farmakolojik yönden aktif olan bir (4/?-hidroksi solifenasi olan üç metabolit (A-glukuronid, A-oksit ve 4i?-hidroksi-A-oksit) tanımlanmıştır.

■ (CYP3A4) bulunabilen L/saat’tir ve plazmada ı) ve inaktif

 

nra

 

Eliminasyon:

10 mg’lık bir tek [14C-işaretli] solifenasin dozunun uygulanmasından sonra, 26 gün boyunca radyoaktivitenin yaklaşık %70’i idrarda ve %23’ü feçeste saptanmıştır. İdrarda, radyoaktivitenin yaklaşık %11’i değişmemiş etkin madde olarak; yaklaşık %18’i A-oksit metaboliti plarak,
%9’u 4i?-hidroksi-A-oksit metaboliti olarak ve %8’i 4i?-hidroksi metaboliti (aktif metajbolit) olarak tespit edilmiştir. Feçeste, 4,/i-hidroksi metaboliti tespit edilmiştir.

Doğrusallık / doğrusal olmayan durum:

Terapötik doz aralığında farmakokinetiği doğrusaldır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Solifenasinin hafif ve orta dereceli böbrek yetmezliği olan hastalardaki EAİA ve Cmaks değerlerinin sağlıklı gönüllülerde saptanan değerlerden anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Ciddi böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi < 3C ml/dakika), Cmaks’daki yaklaşık %30 artış, EAA’de %100’den fazla artış ve tj^’de %60’dan fazla artış ile birlikte, solifenasin etkilenimi kontrollere kıyasla anlamlı ölçüde daha büyük olmuştur. Kreatinin klerensi ile solifenasin klerensi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu gözlenmiştir. Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Karaciğer yetmezliği:

Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 7 ila 9) CmakS e EAA %60 oranında artmış ve tı/2 iki katma çıkmıştır. Solifenasinin ciddi karaciğe olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

kilenmemiş, r yetmezliği

 

Yas:

Hastanın yaşma göre herhangi bir dozaj ayarlaması gerekli değildir. Tmaks olarak ortalama emilim hızı yaşlılarda hafifçe daha yavaştır. CmakS, EAA ve terminal yan yaşlı bireylerde %20-25 daha yüksek bulunmuştur. Bu hafif farklılıklar, klinik aı olarak kabul edilmemiştir. Solifenasinin çocuklar ve adolesanlardaki f< saptanmamıştır.

ifade edilen lanma ömrü çıdan anlamlı aıtnakokinetiği

 

Cinsiyet:

Solifenasinin farmakokinetiği cinsiyetten etkilenmez.

Irk:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Konvansiyonel güvenilirlik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, fertilite, embriyofötal gelişme, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel araştırmalarına dayanan klinik cncesi veriler insanlar için özel bir tehlike olmadığını göstermektedir. Farelerde yapılan bir pre ve postnatal gelişim araştırmasında, laktasyon sırasında anneye uygulanan solifenasin tedavisi doza bağımlı olarak daha düşük bir postpartum hayatta kalma oranına, yavru ağırlığında azalmaya ve klinik açıdan anlamlı düzeylerde daha yavaş fiziksel gelişime neden olmuştur.

6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat Mısır nişastası Methocel E-5 Vitamin E Aerosil 200 Magnezyum stearat Opadry Yellow 02F220005*

6.2. Geçimsizlikler

Geçerli değil.

6.3. Raf ömrü

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Özel bir gereklilik yoktur.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri”ne uygun olarak imha edilmelidir.