1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

CHAMPIX 1 mg film kaplı tablet

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Vareniklin tartarat 1 mg

 

Kroskarmeloz sodyum 4 mg

 

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

 

3.   FARMASÖTİK FORMU

Film kaplı tablet

1 mg film kaplı tablet: Açık mavi, film kaplı, kapsül şeklinde, bikonveks, bir yüzünde ’Pfizer’ diğer yüzünde ’CHX 1.0’ yazan tabletlerdir.

 

4.1. Terapötik endikasyonlar

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Sigarayı bırakma motivasyonu yüksek olan, ek tavsiye ve destek verilen hastalarda sigara bırakma tedavilerinin başarı olasılığı daha yüksektir. CHAMPIX oral kullanım içindir.
CHAMPIX için önerilen doz, aşağıdaki şekilde uygulanan 1 haftalık titrasyondan sonra günde iki kez 1 mg’dır:

1-3. Günler:	Günde bir kez 0.5 mg
4-7. Günler:	Günde iki kez 0.5 mg
8. Gün - Tedavi sonu:	Günde iki kez 1 mg

Uygulama sıklığı ve süresi:

Hasta sigarayı bırakmak için bir gün belirlemelidir. CHAMPIX tedavisine bu tarihten 1-2 hafta önce başlanmalıdır.

CHAMPIX’in istenmeyen etkilerini tolere edemeyen hastalarda doz, geçici ya da kalıcı olarak günde 2 kez 0.5 mg’a düşürülmelidir.

Hastalara CHAMPIX ile 12 hafta süreli tedavi uygulanmalıdır. 12. haftanın sonunda sigarayı başarıyla bırakmış olan hastalarda, günde iki kez 1 mg vareniklin ile 12 haftalık ek tedavi önerilir (bkz. Bölüm 5.1).

İlk tedavide sigarayı bırakamayan ya da tedavi sonrasında tekrar sigaraya başlayan hastalar için 12 haftalık ek tedavinin etkinliği hakkında veri bulunmamaktadır.

Sigarayı bırakma tedavisinde, tekrar sigaraya başlama riski tedavinin bitişini takip eden dönemde yüksektir. Tekrar başlama riski bulunan hastalarda, dozun yavaş yavaş kesilmesi düşünülebilir. (bkz. Bölüm 4.4).

Uygulama şekli:

CHAMPIX tabletleri bölünmeden bütün olarak yeterli miktarda su ile yutulmalıdır.
CHAMPIX yemeklerden sonra alındığında daha iyi tolere edilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

Hafif şiddette (kreatinin klerensi >50 ml/dk ve < 80 ml/dk) ya da orta şiddette (kreatinin klerensi >30 ml/dk ve < 50 ml/dk) böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

Orta şiddette böbrek yetmezliği olan hastalarda tolere edilemeyen yan etkiler gözlendiğinde, doz günde 1 mg’a düşürülebilir.

Ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <30 ml/dk) önerilen CHAMPIX dozu günde bir kez 1 mg’dır. İlk 3 gün süreyle günde bir kez 0.5 mg’lık doz uygulanmalı, ardından günde bir kez 1 mg’lık doza çıkılmalıdır. Böbrek yetmezliğinin son safhasında olan hastalarda CHAMPIX ile ilgili yeterli klinik deneyim bulunmamaktadır (bkz. Bölüm 5.2).

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. Bölüm

5.2).

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik hastalarda CHAMPIX’in güv enliliği ve etkililiği hakkında yeterli veri olmaması sebebiyle 18 yaş altında CHAMPIX kullanımı önerilmez (bkz. Bölüm 5.2).
Mevcut bilgiler Bölüm 5.2’de belirtilmiştir ancak pozoloji konusunda bir öneri yapılamamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. Bölüm 5.2). Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonlarının azalması olasılığı bulunduğundan, reçeteleyen hekim yaşlı hastanın böbrek fonksiyonlarını dikkate almalıdır.

Hastalar için bilgiler:

• Hastalara sigara bırakma girişimlerini desteklemek için eğitim materyalleri ve gerekli danışmanlık sağlanmalıdır.

• CHAMPIX kullanan hastalar kuvvetli, olağandışı ve alışılmadık rüyalar görebilecekleri konusunda bilgilendirilmelidir.

4.3. Kontrendikasyonlar

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Sigara bırakmanın etkileri: Hastalarda sigarayı bırakmaktan (CHAMPIX tedavisi alarak veya almadan) kaynaklanan değişiklikler, bazı ilaçların farmakokinetik ve farmakodinamik özelliklerini değiştirebilir. Bu nedenle, bazı durumlarda diğer ilaçlarda doz ayarlaması gerekebilir (örn. teofilin, varfarin ve insülin) (Bkz. Bölüm 4.5). Sigara içme CYP1A2’yi indüklediğinden, sigaranın bırakılması CYP1A2 substratlarının plazma seviyelerinin yükselmesine sebep olur.

İlaç kullanımı ile ya da ilaçsız olarak sigaranın bırakılması, altta yatan psikiyatrik hastalıkların kuvvetlenmesine sebep olabilir (örn. depresyon). Daha önce psikiyatrik hastalık hikayesi olan hastalarda bu konu dikkate alınmalı ve hastalara bu yönde önerilerde bulunulmalıdır.

UYARILAR

Nöropsikiyatrik Semptomlar

CHAMPIX kullanan hastalarda ciddi psikiyatrik semptomlar meydana gelmiştir. Bazı vakalar sigarayı bırakan hastalardaki nikotin bırakma semptomlarıyla karıştırılmıştır, fakat bu semptomların bazıları sigara kullanmaya devam eden hastalarda da görülmüştür.
CHAMPIX kullanan tüm hastalar, davranış ve düşünce değişikliği, anksiyete, psikoz, duygu durum dalgalanmaları, agresif davranış, ajitasyon, depresif duygu durumu, intihar düşüncesi ve intihar eylemi dahil nöropsikiyatrik semptomlar için gözlemlenmelidir. Bu semptomlar, önceden var olan psikiyatrik hastalıkların kuvvetlenmesi, CHAMPIX kullanarak sigarayı bırakmayı deneyen hastalarda pazarlama sonrası deneyimlerde bildirilmiştir. Şizofreni, bipolar bozukluk, major depresif bozukluk gibi ciddi psikiyatrik hastalıkları olan hastalar CHAMPIX’in pazarlama öncesi çalışmalarında yer almamışlardır ve bu hastalarda CHAMPIX’in güvenliliği ve etkililiği saptanmamıştır. CHAMPIX ile sigarayı bırakmayı deneyen hastalar, aileleri ve bakıcıları, hasta için atipik olan davranış ve düşünce değişikliği, ajitasyon veya depresif duygu durumu farkedilirse ya da hastada intihar düşüncesi gelişirse veya intihar teşebbüsünde bulunursa, CHAMPIX kullanımının bırakılması ve derhal doktorunun aranması konusunda uyarılmalıdır. Birçok pazarlama sonrası vakada, CHAMPIX bırakıldıktan sonra semptomların kaybolduğu bildirilmiştir.

Fakat bazı vakalarda semptomlar devam etmiştir; bu sebeple semptomlar kaybolana kadar takibin devamı sağlanmalıdır.

Vareniklin kullanan hastalarda anjiyoödem de dahil olmak üzere hipersensitivite reaksiyonları bildirilmiştir. Klinik belirtilerde yüzde, ağızda (dil, dudaklar ve diş eti), boyunda (boğaz ve larinks) ve kol ve bacaklarda şişme görülmüştür. Seyrek olarak solunumun tehlikeye girmesi sebebi ile acil tıbbi müdahale gerektiren hayatı tehdit eden anjiyoödem bildirilmiştir. Bu semptomları yaşayan hastalar vareniklin tedavisini bırakmalı ve derhal doktoru ile irtibata geçmelidir.

Ayrıca vareniklin kullanan hastalarda Stevens-Johnson sendromu ve eritema multiforme gibi seyrek ama çok ciddi deri reaksiyonları bildirilmiştir. Bu deri reaksiyonları hayatı tehdit edebileceği için hastalar döküntü ve deri reaksiyonunun ilk işaretinde tedaviyi bırakmalı ve derhal doktoru ile irtibata geçmelidir.

Epilepsi hastalarının CHAMPIX kullanımı ile ilgili klinik deneyim bulunmamaktadır.

Tedavinin sonunda, hastaların %3’ünde CHAMPIX kullanımının sona erdirilmesi, rahatsızlık duygusu, sigara içme isteği, depresyon ve/veya uykusuzluk artışı ile ilişkilendirilmiştir. Reçetelenme sırasında hasta bu konuda bilgilendirilmeli ve doz ayarlanması dikkate alınmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Vareniklinin özelliklerine ve şimdiye kadar olan klinik deneyime göre, CHAMPIX klinik olarak anlamlı bir ilaç etkileşimine sahip değildir. Vareniklin ya da eşzamanlı olarak kullanılan aşağıdaki ilaçlar için doz ayarlaması gerekmez.

In vltro çalışmalar, vareniklinin başlıca sitokrom P450 enzimleri ile metabolize olan bileşiklerin farmakokinetiğini değiştirmediğini göstermiştir.

In vıtro çalışmalar, aktif renal vareniklin sekresyonunun insan organik katyon taşıyıcısı olan OCT2 tarafından gerçekleştirildiğini göstermiştir. Vareniklin tartaratın sistemik maruziyetindeki artış klinik olarak anlamlı olmadığından, OCT2 inhibitörleri ile birlikte kullanım CHAMPIX kullanımında doz ayarlaması gerektirmez (Bkz. Simetidin etkileşimi).

Vareniklin metabolizması klerensinin %10’una karşılık geldiğinden, sitokrom P450 sistemini etkileyen etkin maddeler, vareniklin farmakokinetiğini etkilemez (bkz. Bölüm

5.2) bu sebeple CHAMPIX kullanımında doz ayarlamasına gerek yoktur.

In vltro çalışmalarda terapötik konsantrasyonlarda uygulanan vareniklinin insan renal taşıyıcı proteinlerini inhibe etmediği saptanmıştır. Bu nedenle renal sekresyon yoluyla vücuttan atılan ilaçların (örn. metformin - bkz. aşağıdaki bölüm) vareniklinden etkilenme olasılığı düşüktür.

Metformln: Vareniklin tartarat (1 mg günde 2 kez), bir OCT2 substratı olan metforminin (500 mg günde 2 kez) farmakokinetiğini etkilemez. Metformin vareniklinin farmakokinetiğini etkilemez.

Slmetldln: Bir OCT2 inhibitörü olan simetidin (300 mg günde 4 kez) ile vareniklinin (2 mg tek doz) birlikte uygulanması; vareniklinin renal klerensindeki azalma nedeniyle, vareniklinin sistemik maruziyetini %29 arttırmıştır. Eşzamanlı simetidin kullanımı sırasında böbrek fonksiyonları normal olan bireylerde ya da hafif-orta şiddette böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması önerilmemektedir. Ancak şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda simetidin ve vareniklinin eş zamanlı kullanımından kaçınılmalıdır.

Dlgoksln: Vareniklin tartarat (1 mg, günde 2 kez) 0.25 mg’lık günlük doz ile uygulanan digoksinin kararlı durum farmakokinetiğini değiştirmez.

Varfarln: Vareniklin (1 mg günde 2 kez) 25 mg’lık tek doz (R, S)-varfarinin farmakokinetiğini değiştirmez. Vareniklin protrombin zamanını (INR) etkilemez. Kendi başına sigaranın bırakılması, varfarinin farmakokinetiğinde değişikliklere yol açabilir (bkz.
Bölüm 4.4).

Teofllln: Kendi başına sigaranın bırakılması, teofilinin farmakokinetiğinde değişikliklere yol açabilir (bkz. Bölüm 4.4).

İnsülln: Kendi başına sigaranın bırakılması, insülinin farmakokinetiğinde değişikliklere yol açabilir (bkz. Bölüm 4.4).

Alkol: Alkol ve vareniklinin herhangi bir olası etkileşimi ile ilgili sınırlı klinik veri bulunmaktadır.

Sigaranın bırakılmasında kullanılan diğer tedavilerle birlikte uygulama:

Bupropiyon: Vareniklin (1 mg, günde iki kez) bupropionun (150 mg, günde iki kez) kararlı durum farmakokinetiğini etkilemez.

Nikotin Yerine Koyma Tedavisi (NYKT): Sigara içen kişilere (n=24) vareniklin (1 mg, günde iki kez) ve NYKT (transdermal, 21 mg/gün) 12 gün süreyle birlikte uygulandığında, çalışmanın son gününde ölçülen ortalama sistolik kan basıncında istatistiksel olarak anlamlı bir azalma (ortalama 2.6 mmHg) gözlenmiştir. Bu çalışmada tek başına NYKT ile karşılaştırıldığında kombinasyon tedavisi sırasında bulantı, baş ağrısı, kusma, baş dönmesi, dispepsi ve yorgunluk insidansı daha yüksek bulunmuştur.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: C’dir.

Vareniklinin gebelerde kullanımı ile ilgili yeterli veri bulunmamaktadır.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. kısım 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Gebelik dönemi

CHAMPIX’in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. kısım

5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Laktasyon dönemi

Anne sütüne geçebilir. CHAMPIX emzirme döneminde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

Sigaranın tedaviyle ya da tedavisiz bırakılması değişik semptomlara yol açar. Örneğin, sigarayı bırakmaya çalışan bireylerde disforik ya da depresif duygu durumu, uykusuzluk, sinirlilik, ümitsizlik ya da kızgınlık, endişe, konsantrasyon güçlüğü, huzursuzluk, kalp atım hızında azalma, iştah ya da kilo artışı bildirilmiştir. İlaç kullanımı ile ya da ilaçsız olarak sigaranın bırakılması, altta yatan psikiyatrik hastalıkların kuvvetlenmesine sebep olabilir.
CHAMPIX çalışmalarının tasarım ya da analizinde; çalışma ilacına bağlı yan etkilerle, muhtemel nikotin yoksunluğundan kaynaklanan yan etkileri ayırt etmek için herhangi bir girişimde bulunulmamıştır.

Klinik çalışmalarda yaklaşık 4,000 hasta 1 yıla kadar CHAMPIX ile tedavi edilmiştir (ortalama kullanım süresi 84 gün). Genel olarak yan etkilerin tedavinin ilk haftasında ortaya çıktığı ve hafif-orta şiddette oldukları belirlenmiştir. Yan etkilerin sıklığı açısından yaş, ırk ya da cinsiyet farklılıkları görülmemiştir.

Önerilen doz olan başlangıç titrasyon periyodunu takiben günde iki kez 1 mg ile tedavi edilen hastalarda en sık görülen advers etki bulantıdır (%28.6). Genellikle tedavinin başlangıç aşamalarında, hafif ya da orta şiddette gerçekleşmiş, ancak tedavinin kesilmesine yol açmamıştır.

Advers etkiler sebebiyle tedavinin kesilme oranı vareniklin için %11.4 iken plasebo grubundaki hastalar için %9.7’dir. Vareniklin tedavisi uygulanan hastalarda en sık görülen yan etkilere bağlı tedaviyi bırakma oranları şu şekildedir: Bulantı (%2.7’ye karşı plasebo için %0.6), baş ağrısı (%0.6’ya karşı plasebo için %1), uykusuzluk (%1.3’e karşı %1.2) ve anormal rüyalar (%0.2’ye karşı plasebo için %0.2).

Aşağıda, görülme sıklığı plaseboya göre daha yüksek olan tüm yan etkiler organ sistemi ve sıklık (çok yaygın(>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor) açısından listelenmiştir.

Enfeksiyon ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Bronşit, nazofarenjit, sinüzit, fungal enfeksiyon, viral enfeksiyon

Metabolizma ve beslenme bozuklukları

Yaygın: İştah artışı

Yaygın olmayan: Anoreksi, iştahta azalma, polidipsi

Psikiyatrik bozukluklar

Çok yaygın: Anormal rüyalar, uykusuzluk

Yaygın olmayan: Panik reaksiyon, bradifreni, anormal düşünme, duygu durum dalgalanmaları

Sinir sistemi bozuklukları

Çok yaygın: Baş ağrısı

Yaygın: Uyku hali, baş dönmesi, diskezi

Yaygın olmayan: Tremor, koordinasyon bozukluğu, dizartri, hipertoni, huzursuzluk, disfori, hipoestezi, tat alma duyusunda yetersizlik, uyuşukluk, libido artışı, libido azalması

Göz bozuklukları

Yaygın olmayan: Skotom, skleral renk değişikliği, gözde ağrı, göz bebeklerinin genişlemesi, fotofobi, miyopi, lakrimasyon artışı

Kulak ve iç kulak bozuklukları

Yaygın olmayan: Tinnitus

Kardiyak bozuklukları

Yaygın olmayan: Atrial fibrilasyon, palpitasyonlar Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal bozukluklar

Yaygın olmayan: Dispne, öksürük, ses kısıklığı, faringolaringeal ağrı, boğazda tahriş, solunum yolunda tıkanıklık, sinüs tıkanıklığı, post nazal akıntı, burun akıntısı, horlama

Gastrointestinal bozukluklar

Çok yaygın: Bulantı

Yaygın: Kusma, konstipasyon, diyare, şişkinlik hissi, midede rahatsızlık, dispepsi,

8

mide/barsakta gaz, ağız kuruluğu

Yaygın olmayan: Hematemez, hematokezya, gastrit, gastroözofajiyal reflü rahatsızlığı, karın ağrısı, barsak alışkanlıklarında değişiklik, anormal feçes, erüktasyon, aftöz stomatit, gingiva ağrısı

Deri ve deri altı doku bozuklukları

Yaygın olmayan: Generalize döküntü, eritem, kaşıntı, akne, hiperhidrozis, gece terlemesi Kas-iskelet, bağ doku ve kemik bozuklukları

Yaygın olmayan: Eklemde sertleşme, kas spazmları, göğüs duvarında ağrı, kostokondrit

Böbrek ve idrar bozuklukları

Yaygın olmayan: Glikozüri, noktüri, poliüri

Genel ve uygulama bölgesine ilişkin bozukluklar

Yaygın: Yorgunluk

Yaygın olmayan: Göğüste rahatsızlık, göğüs ağrısı, pireksi, üşüme hissi, asteni, günlük uyku ritminde bozukluk, halsizlik

Araştırmalar/Tetkikler

Yaygın olmayan: Kan basıncı artışı, elektrokardiyogramda ST segment depresyonu, elektrokardiyogramda T dalga genliğinde azalma, kalp atım hızında artış, karaciğer fonksiyon testlerinde bozulma, trombosit sayısında azalma, kilo artışı, semende anormallik, C-reaktif protein artışı, kan kalsiyum düzeyinde azalma

Üreme sistemi bozuklukları

Yaygın olmayan: Menoraji, vajinal akıntı, cinsel fonksiyon bozukluğu Pazarlama Sonrası Deneyim

Pazarlama sonrası miyokard enfarktüs vakaları bildirilmiştir.

CHAMPIX’in pazarlama sonrası kullanımında aşağıdaki istenmeyen etkiler raporlanmıştır.
Bu etkiler, büyüklüğü belli olmayan bir popülasyon tarafından gönüllülük esasına göre raporlanmaktadır. Bu nedenle bu etkilerin sıklığını güvenilir biçimde hesaplamak veya ilaç kullanımı ile neden-sonuç ilişkisi kurmak her zaman mümkün değildir.

CHAMPIX kullanarak sigarayı bırakmayı deneyen hastalarda depresif duygu durumu, ajitasyon, davranış ve düşünce değişikliği, anksiyete, psikoz, duygu durum dalgalanmaları, agresif davranış, intihar düşüncesi ve intihar bildirilmiştir. Tedavi ile ya da tedavisiz sigaranın bırakılması, nikotin yoksunluğu semptomları ve altta yatan psikiyatrik hastalıkların kuvvetlenmesi ile ilişkilidir. Bildirilen hastaların bazılarında önceden bilinen psikiyatrik hastalık yoktu ve hastaların bazıları sigarayı bırakmamıştı. Bu raporlarda CHAMPIX’in rolü bilinmemektedir (Bkz. UYARILAR).

Vareniklin kullanan hastalarda anjiyoödem, Stevens-Johnson sendromu ve eritema multiforme gibi seyrek ama çok ciddi hipersensitivite reaksiyonları bildirilmiştir (bkz.

9

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Piyasaya sunum öncesinde gerçekleştirilen klinik çalışmalarda doz aşımı bildirilmemiştir.

Vareniklinin son evre böbrek hastalığı bulunan bireylerde diyalize olduğu gösterilmişse de (bkz. Bölüm 5.2) doz aşımı sonrası diyaliz konusunda deneyim yoktur.

Doz aşımı durumunda, standart destekleyici önlemler gerektiği gibi uygulanmalıdır.

 

 

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Nikotin bağımlılığında kullanılan etkin maddeler ATC kodu: N07BA03

Vareniklin, a4p2 nöronal nikotinik asetilkolin reseptörlerine (nAChR) yüksek afinite ve seçicilikle bağlanıp parsiyel agonist etki - nikotine göre düşük intrinsik etkinlik ile agonist ve nikotinin bulunduğu ortamda antagonist etki - gösterir.

In vitro elektrofizyoloji çalışmalarında ve in vivo nörokimyasal çalışmalarda, vareniklinin a4p2 nöronal nikotinik asetilkolin reseptörlerine bağlandığı ve reseptör-aracılı aktiviteyi uyardığı bulunmuştur; ancak uyarı nikotine göre önemli ölçüde daha düşük bir düzeyde gerçekleşmektedir. Nikotin, vareniklinin daha yüksek afinite gösterdiği aynı insan a4£2 nAChR bağlanma noktası için yarışır. Vareniklin, nikotinin a4£2 reseptörünü ve santral sinir sistemindeki mezolimbik dopamin sistemini uyarıcı etkisini bloke eder; bu sistem, sigara içmeye bağlı pekiştirme ve ödül deneyiminin altında yatan nöronal mekanizmayı oluşturur. Vareniklin, diğer yaygın nikotinik reseptörlerle (a304 Ki=84nM, a7 Ki=620nM, a1Py5 Ki=3400nM) ya da nikotinik olmayan reseptörler ve transporterlerle (Ki>1^M, 5- HT3 reseptörü Ki=350nM) karşılaştırıldığında, a4£2 reseptör alt tipine daha güçlü seçicilik gösterir ve bağlanır (Ki=0,15nM).

CHAMPIX’in sigaranın bırakılmasındaki etkililiği, a402 nikonitik reseptördeki parsiyel agonist etkisinden kaynaklanır. Bu reseptör üzerindeki etkisi sigara açlığı ve yoksunluk semptomlarını iyileştirmek (agonist aktivite) için yeterlidir ve aynı zamanda nikotinin a4p2 reseptörlerine bağlanmasına engel olarak (antagonist aktivite) sigaranın pekiştirici ve ödüllendirici etkilerini bloke eder.

Klinik Etkililik

Sigara içenlerin (> 10 sigara/gün) katıldığı 3 klinik çalışmada, CHAMPIX’in sigaranın bırakılmasındaki etkililiği gösterilmiştir. 2619 sigara tiryakisine 1 haftalık titrasyonun ardından günde 2 kez 1 mg vareniklin ve 669 hastaya, aynı şekilde titrasyon sonrasında

günde 2 kez 150 mg bupropiyon ve 684 hastaya plasebo uygulanmıştır.

Karşılaştırmalı Klinik Çalışmalar

Benzer tasarıma sahip olan iki çift kör çalışmada CHAMPIX (günde iki kez 1 mg), uzun salımlı bupropion (günde iki kez 150 mg) ve plasebonun sigaranın bırakılmasındaki etkililikleri prospektif olarak karşılaştırılmıştır. Hastalar 12 hafta tedavi ve 40 hafta tedavi sonrası süre boyunca toplam 52 haftalık çalışma süresince izlenmişlerdir.

İki çalışmanın birincil sonlandırma noktası, 9-12. haftalar arasında 4 haftalık sürekli bırakma oranıdır (4H-SBO) ve hastaların sigarayı bıraktığı karbon monoksit (CO) ölçümleri ile doğrulanmıştır. Çalışmada primer sonlandırma noktası açısından CHAMPIX tedavisi bupropion ve plasebo karşısında istatistiksel üstünlük göstermiştir.

40 haftalık tedavi uygulanmayan faz sonrasında ikincil sonlandırma noktaları 52. haftadaki Sürekli Abstinans Oranı’dır (AO). AO şu şekilde tanımlanmıştır: Tedavi edilen tüm hastaların içinde 9. haftadan 52. haftaya kadar sigara içmeyen (tek bir nefes bile) ve dışarı verilen solunum havasında CO konsantrasyonu > 10 ppm olan hastaların oranı.

Birinci ve ikinci çalışmadaki 4H-SBO (9-12. haftalar) ve AO oranı (9-52. haftalar) aşağıdaki tabloda gösterilmektedir:

	Çalışma 1 (n=1022)		Çalışma 2 (n=1023)
	4H SBO	AO hf 9-52	4H SBO	AO hf9-52
Champix	%44.4	%22.1	%44.0	%23.0
Bupropion	%29.5	%16.4	%30.0	% 15.0
Plasebo	%17.7	%8.4	%17.7	% 10.3
Olasılık Oranı CHAMPIX vs plasebo	3.91 p<0.0001	3.13 p<0.0001	3.85 p<0.0001	2.66 p<0.0001
Olasılık Oranı CHAMPIX vs bupropion	1.96 p<0.0001	1.45 p=0.0640	1.89 p<0.0001	1.72 p=0.0062

Hastaların bildirdiği sigara açlığı, sigaranın çekilme ve pekiştirici etkisi Hem 1. çalışmada hem de 2. çalışmada, Hasta Rapor Sonuçlarına göre, plasebo grubuna randomize edilen hastalarla karşılaştırıldığında CHAMPIX grubundaki hastalarda sigara açlığı ve yoksunluk belirtilerinin anlamlı düzeyde azaldığı görülmüştür. CHAMPIX tedavisi, sigaranın sigara içme davranışının devam etmesine yol açan pekiştirici etkilerini azaltmak açısından da plasebo karşısında anlamlı üstünlük göstermiştir. Tedavi uygulanmayan uzun dönem takip süresinde, vareniklinin sigara açlığı, çekilme ve sigaranın pekiştirici etkisi üzerine etkisi ölçülmemiştir.

Abstinans çalışmasının idame süresi

Üçüncü çalışmada; 12 haftalık ek CHAMPIX tedavisinin, abstinansın devamı üzerindeki yararlı etkileri araştırılmıştır. Bu çalışmaya katılan hastalara (n=1927) 12 hafta süreyle açık-etiketli olarak günde iki kez 1 mg CHAMPIX verilmiştir. Onikinci haftada sigarayı bırakan hastalar 12 haftalık ek bir süre boyunca CHAMPIX (günde iki kez 1 mg) ya da plasebo kullanacak şekilde randomize edilmiş ve toplam çalışma süresi 52 haftaya tamamlanmıştır.

Çalışmanın birincil sonlanım noktası, çift kör tedavi fazı sırasında 13-24. haftalardaki CO ile doğrulanmış sürekli abstinans oranıdır. İkincil temel sonlanım noktası ise 13-52.
haftalardaki sürekli abstinans oranı (AO)dır.

Bu çalışmada, abstinansı sürdürmek açısından günde iki kez 1 mg CHAMPIX ile gerçekleştirilen 12 haftalık ek tedavinin plasebo karşısında üstün olduğu görülmüştür.
CHAMPIX ile gerçekleştirilen 12 haftalık ek tedavinin ardından 24. haftada abstinansı sürdürme olasılığının plaseboya göre 2.47 kez daha yüksek olduğu saptanmıştır (p < 0.0001). AO açısından plasebo karşısında saptanan üstünlük 52. haftada da korunmuştur (Olasılık Oranı = 1.35, p=0.0126).

Başlıca sonuçlar aşağıdaki tabloda özetlenmiştir:

	CHAMPIX n=602	Plasebo n=604	Değişiklik %95 güven aralığı	Olasılık Oranı %95 güven aralığı
AO 13-24 hf	%70.6*	%49.8	20.8% (15.4%, 26.2%)	2.47 (1.95, 3.15)
AO 13-52 hf	%44.0**	%37.1	6.9% (1.4%, 12.5%)	1.35 (1.07, 1.70)

Champix’in siyah ırkta klinik etkililiğinin belirlenmesine yönelik kullanımı ile ilgili yeterli klinik deneyim bulunmamaktadır.

Bırakma gününü belirleme esnekliği

Esnek, hasta seçimli bırakma günü çift kör, placebo kontrollü çalışmada 651 hasta için değerlendirilmiştir. Hastalar 12 hafta boyunca 3’e 1 oranında vareniklin veya plasebo ile randomize edilmiş ve ardından 12 hafta boyunca izlenmişlerdir. Bu çalışmada, 486 hasta vareniklin, 165 hasta plasebo almıştır. Hastalar, ilk dozun alındığı tarih ile 5. haftanın sonundaki klinik ziyareti tarihi arasında bir bırakma tarihi belirlemeleri konusunda yönlendirilmişlerdir. Vareniklin ile tedavi edilen hastaların 9-12. haftalardaki CO ile doğrulanmış abstinans oranı (% 53.94), plasebo ile tedavi edilenlere göre (% 19.4) (Olasılık oranı 6.03, %95 güven aralığı 3.80, 9.56; p<0.0001) ve 9-24. haftalardaki CO ile doğrulanmış abstinans oranı (% 35.2) plasebo ile tedavi edilenlere göre (%12.73) daha yüksektir (Olasılık oranı 4.45, %95 güven aralığı 2.62, 7.55; p<0.0001) Bu çalışmadaki advers etkiler kalitatif ve kantitatif olarak pazarlama öncesi çalışmalarda gözlemlenenlerle benzerdir.

Başlıca sonuçlar aşağıdaki tabloda özetlenmiştir:

	CHAMPIX n=486	Plasebo n=165	Olasılık oranı %95 güven aralığı, p değeri
AO 9-12 hf	% 53.9	% 19.4	6.03 (3.80, 9.56) p<0.0001
AO 9-24 hf	% 35.2	% 12.7	4.45 (2.62, 7.55) p<0.0001

Kardiyovasküler rahatsızlığı olan hastalarda çalışmalar

Vareniklin, 2 aydan uzun süreli teşhisi konulmuş kardiyovasküler rahatsızlığı (hipertansiyon dışında) bulunan 703 hasta ile yapılan randomize, çift-kör, plasebo kontrollü çalışmada değerlendirilmiştir. 35 ile 75 yaş arasındaki hastalar, 12 haftalık tedavi almak üzere 1 mg vareniklin veya plasebo grubuna randomize edilmiş ve tedavi sonrasında 40 hafta boyunca izlenmiştir. Vareniklin ile tedavi edilen hastaların 9-12. haftalardaki CO ile doğrulanmış abstinans oranı (%47.3), plasebo ile tedavi edilenlere göre (% 14.3) (Olasılık oranı 6.05, %95 güven aralığı 4.13, 8.86; p<0.0001) ve 9-52. haftalardaki CO ile doğrulanmış abstinans oranı (%19.8) plasebo ile tedavi edilenlere göre (%7.4) daha yüksektir (Olasılık oranı 3.19, %95 güven aralığı 1.97, 5.18; p<0.0001) . Bu çalışmadaki advers etkiler kalitatif ve kantitatif olarak pazarlama öncesi çalışmalarda gözlemlenenlerle benzerdir.

Başlıca sonuçlar aşağıdaki tabloda özetlenmiştir:

	CHAMPIX n=353	Plasebo n=350	Olasılık oranı %95 güven aralığı, p değeri
AO 9-12 hf	%47.3	%14.3	6.05 (4.13, 8.86) p<0.0001
AO 9-52 hf	%19.8	%7.4	3.19 (1.97, 5.18) p<0.0001

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan hastalarda çalışmalar

Vareniklin, normal değere göre post-bronkodilatör FEV1/FVC< %70 ve FEV1>%50 olan hafif- orta kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan 499 hasta ile yapılan randomize, çift kör, plasebo kontrollü çalışmada değerlendirilmiştir. 35 yaşından büyük hastalar 12 haftalık tedavi boyunca 1 mg vareniklin veya plasebo kullanmak üzere randomize edilmiş ve tedavi sonrasında 40 hafta boyunca izlenmiştir. Vareniklin ile tedavi edilen hastaların 9-12. haftalardaki CO ile doğrulanmış abstinans oranı (%42.3), plasebo ile tedavi edilenlere göre (%8.8) (Olasılık oranı 8.40, %95 güven aralığı 4.99, 14.14; p<0.0001) ve 9-52. haftalardaki CO ile doğrulanmış abstinans oranı (%18.6) plasebo ile tedavi edilenlere göre (%5.6) daha yüksektir (Olasılık oranı 4.04, %95 güven aralığı, 2.13, 7.67; p<0.0001) . Bu çalışmadaki advers etkiler kalitatif ve kantitatif olarak pazarlama öncesi çalışmalarda gözlemlenenlerle benzerdir.

Başlıca sonuçlar aşağıdaki tabloda özetlenmiştir:

	CHAMPIX n=248	Plasebo n=251	Olasılık oranı %95 güven aralığı, p değeri
AO 9-12 hf	%42.3	%8.8	8.40 (4.99, 14.14) p<0.0001
AO 9-52 hf	%18.6	%5.6	5.2. Farmakokinetik özellikler Emilim: Maksimum plazma konsantrasyonlarına oral uygulamadan 3-4 saat sonra ulaşır. Sağlıklı gönüllülere çoklu oral dozların uygulanması sonrasında kararlı duruma 4 gün içerisinde ulaşılmıştır. Oral uygulama sonrası emilim tama yakındır ve sistemik yararlanım oranı yüksektir. Yiyecekler ile vareniklin tartaratın alımı ya da vareniklinin gün içerisinde alınma saati oral biyoyararlanımı etkilemez. Dağılım: Vareniklin beyin dahil tüm dokular içerisinde dağılır. Dağılım hacmi kararlı durumda ortalama 415 litredir (%CV=50) Vareniklin plazma proteinlerine düşük oranda bağlanır (< %20); bağlanma oranı yaş ve böbrek fonksiyonlarından bağımsızdır. Kemirgenlerde vareniklin plasenta yoluyla transfer olur ve süte geçer. Biyotransformasyon: Vareniklinin minimal ölçüde metabolize olur ve %92’si idrarda değişmeden, %10’u da metabolitleri olarak atılır. İdrardaki minor metabolitler N-karbamoglukuronit ve hidroksivareniklindir. Dolaşımda vareniklin ilaçla ilgili materyalin %91’ini kapsar. Minor metabolitler ise N-karbamoglukuronit, N-glukozilvareniklindir. Eliminasyon: Vareniklinin eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 24 saattir. Vareniklinin renal eliminasyonu primer olarak organik katyonik taşıyıcı OCT2’nin aracılık ettiği aktif tübüler sekresyon ve glomerüler filtrasyon yoluyla gerçekleşir. (bkz. Bölüm 4.5) Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum: Vareniklin tek (0,1 - 3 mg) ya da tekrarlanan dozlarla (1 - 3 mg/gün) uygulandığında lineer kinetik özellik sergiler. Hastalardaki karakteristik özellikler Spesifik farmakokinetik çalışmalarında ve popülasyon farmakokinetiği analizlerinde de gösterildiği gibi yaş, ırk, cinsiyet, sigara içme durumu ya da eşzamanlı ilaç kullanımı vareniklinin farmakokinetik özelliklerinde klinik olarak anlamlı değişikliğe yol açmamaktadır. In vitro çalışmalarda vareniklinin sitokrom P450 enzimini engellemediği gösterilmiştir (IC 50>6400 ng/ml). Analiz edilen P450 enzimleri: 1A2, 2A6, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 ve 3A4/5dir. Ayrıca in vitro insan hepatositlerinde yapılan çalışmalarda vareniklinin sitokrom P450 enzimleri 1A2 ve 3A4’ü engellemediği gösterilmiştir. Böylelikle vareniklin, P450 enzimi ile metabolize olan bileşiklerin farmakokinetiğini etkilememektedir. Yaşlılarda: Böbrek fonksiyonları normal olan yaşlı (65 - 75 yaş) hastalarda vareniklin farmakokinetiği genç yetişkinlerde olduğu gibidir. Böbrek yetmezliği olan yaşlı hastalarda doz ayarlaması için lütfen bölüm 4.2’ye bakınız. Pediyatrik Hastalar: Pediyatrik hastalarda vareniklinin güvenlilik ve etkililiği bilinmediğinden, 18 yaş altındaki hastalarda vareniklin kullanımı önerilmemektedir. Yaşları 12 ile 17 arasında (17 dahil) değişen 22 pediyatrik hastaya 0.5 ve 1 mg’lık tek doz vareniklin uygulandığında, vareniklinin farmakokinetiği 0.5 mg-1 mg doz aralığında yaklaşık olarak dozla orantılı bulunmuştur. EAA (0-inf) (Eğri Altı Alanı) ile değerlendirilen sistemik maruziyet düzeyi ve renal klerensin, erişkin popülasyonlarındakine benzer olduğu görülmüştür. Yetişkinlerle karşılaştırıldığında adolesanların plazma konsantrasyonunda %30’luk artış ve eliminasyon yarı zamanında kısalma (10.9 saat) izlenmiştir. Karaciğer/Böbrek yetmezliği: Anlamlı düzeyde hepatik metabolizmanın yokluğundan ötürü, karaciğer bozukluğunun vareniklinin farmakokinetik özelliklerini etkilenmesi beklenmez. (bkz. Bölüm 4.2) 5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri 2 yıl vareniklin uygulanan erkek sıçanlarda doza bağlı olarak hibernoma insidansında artış gözlenmiştir. Vareniklin uygulanan gebe sıçanların yavrularında fertilitede azalma, işitsel ürkme tepkisinde ise artış gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.6). Bu etkiler yalnızca insanın maksimum düzeyin üzerinde ilaca maruz kalmasıyla izlenebilecek etkiler olup klinik kullanıma uygun değildir. Klinik olmayan veriler nikotine göre vareniklinin daha zayıf olarak daha güçlendirici özelliklere sahip olduğunu göstermektedir. İnsanlarda yapılan klinik çalışmalarda vareniklin yanlış kullanım potansiyeli düşük seviyededir. Karsinojenezis, mutajenezis, fertilite bozukluğu CD1 farelerinde ve Sprague-Dawley sıçanlarında sırasıyla 20 mg/kg/gün’e kadar dozlarla yaşam boyu karsinojenite çalışmaları düzenlenmiştir. Farelerin sistemik maruz kaldığı ilaç miktarı (Cmax), günde iki kez 1 mg’lık doz ile insanlarda elde edilen Cmax değerinin 47 katıdır. Sıçanlara 2 yıl boyunca 1, 5, 15 mg/kg/gün vareniklin uygulanmıştır. Erkek sıçanlarda (doz grubu başına n=65) orta doz düzeyinde ve maksimum doz düzeyinde hibernoma (kahverengi yağ dokusu tümörü) sıklığı artmıştır (orta doz düzeyi: 1 tümör, 5 mg/kg/gün, günde iki kez 1 mg’lık insan Cmax’ının 23 katı; yüksek doz düzeyi: 2 tümör, 15 mg/kg/gün, günde iki kez 1 mg’lık insan Cmax’ının 67 katı). İki yıla kadar vareniklin uygulanan farelerde ya da dişi sıçanlarda herhangi bir karsinojenik etki saptanmamıştır. Bu bulgunun insanlardaki klinik önemi bilinmemektedir. Aşağıdaki ölçümlere göre, metabolik aktivasyon eşliğinde ya da metabolik aktivasyon olmaksızın, vareniklin herhangi bir genotoksik etki göstermemiştir. Bu ölçümler; Ames bakteriyel mutasyon ölçümü; memeli CHO/HGPRT ölçümü ve sıçan kemik iliğinde in vivo ve insan lenfositlerinde in vitro sitogenetik aberasyon testleridir. 15 mg/kg/gün (insan için önerilen dozun 67 ve 36 katı) vareniklin uygulanan erkek ve dişi sıçanlarda fertilite bozukluğuna sebep olmamıştır. Ancak hamile sıçanlarda 15 mg/kg/gün (insan için önerilen dozun 36 katı) uygulaması sonrasında bu sıçanların yavrularında fertilite düşüş gözlenmiştir. Hamile sıçanların yavrularındaki fertilite düşüşü 3mg/kg/gün (insan için önerilen dozun 9 katı) vareniklin uygulamasında gözlemlenmemiştir. Teratojenezis 15 ve 30 mg/kg/gün’e kadar oral dozlarda vareniklin, sıçan ve tavşanlarda teratojenik etkide bulunmamıştır (günde iki kez 1 mg’lık insan dozuna ait EAA değerinin sırasıyla 36 ve 50 katı). Teratojenik olmayan etkiler Hayvan reprodüksiyon çalışmalarında vareniklinin fetus üzerinde bir yan etkiye yol açtığı görülmüştür. Vareniklin ile tedavi edilen gebe tavşanların yavrularında, 30 mg/kg/gün doz düzeyinde (günde iki kez 1 mg’lık doza ait EAA değerinin 50 katı) fertilitenin azaldığı gözlenmiştir; fertilitenin düşmesiyle ilgili bu bulgu 10mg/kg/gün (günde iki kez 1 mg’lık doza ait EAA değerinin 23 katı) oral dozu uygulandığında izlenmemiştir. Buna ek olarak, 15 mg/kg/gün (günde iki kez 1 mg’lık insan dozuna ait EAA değerinin 36 katı) vareniklin uygulanan gebe sıçanların yavrularında fertilitede düşüş ve işitmeye bağlı ürkme tepkisinde artış gözlenmiştir. Klinik olmayan veriler nikotine göre vareniklinin daha zayıf olarak daha güçlendirici özelliklere sahip olduğunu göstermektedir. İnsanlarda yapılan klinik çalışmalarda vareniklin yanlış kullanım potansiyeli düşük seviyededir. 6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER 6.1. Yardımcı maddelerin listesi Selüloz, Mikrokristalin Kalsiyum hidrojen fosfat, susuz Kroskarmeloz sodyum Silika, Koloidal Susuz Magnezyum stearat Opadry Mavi Opadry Şeffaf Saf Su Titanyum dioksit (E171) 6.2. Geçimsizlikler Mevcut değildir. 6.3. Raf ömrü 6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler 6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği 6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri”ne uygun olarak imha edilmelidir.